Kościół pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela w Czerniczynie

            Został wzniesiony w 1870 jako parafialna cerkiew greckokatolicka Wszystkich Świętych, na miejscu drewnianej, sprzed 1771. Około 1875 cerkiew została zamieniona na prawosławną. W 1949 stała się filią rzymskokatolickiej parafii w Hrubieszowie.

            Samodzielną parafię w Czerniczynie erygowano w 1957. Zdemontowano wtedy elementy architektury cerkiewnej (bizantyjskie kopuły). W 1967 odnowiono wnętrze, w 1969 i 2000 elewacje.

Świątynia jest murowana, jednonawowa, z niższymi: prezbiterium, kruchtą i dwiema bocznymi kaplicami. Kruchtę poprzedza murowany ganek wsparty na dwóch kolumnach, z dwuspadowym daszkiem. Nawa nakryta jest dachem czterospadowym (dawniej ośmioboczną kopułą) z okazałą, ośmioboczną wieżyczką na sygnaturkę. Prezbiterium, kruchta i kaplice dachami dwuspadowymi. Nad frontową częścią wydłużonej kruchty wznosi się wieża – dzwonnica.

Ołtarz główny i dwa boczne są współczesne (dawniej był tu pounicki ołtarz główny z obrazem św. Jana Chrzciciela, malowanym na blasze). Do zabytkowego wyposażenia należą między innymi rokokowe organy (2. połowa XVIII wieku), przeniesione z kościoła w Trzeszczanach, jedne z najstarszych w diecezji zamojsko-lubaczowskiej; kielich regencyjny (1. połowa XVIII wieku) – pounicki, przeniesiony z Hrubieszowa i rokokowy (2. połowa XVIII wieku), z trzema nieodczytanymi puncami; ludowy krucyfiks z XIX wieku przeniesiony z kościoła parafialnego w Hrubieszowie, pounicki obraz Matki Boskiej.

Do parafii w Czerniczynie należy kościół filialny pod wezwaniem Niepokalanego Serca NMP (kaplica) w Mienianach – wybudowany w 1. połowie XIX wieku jako grobowiec rodziny de Magóra-Madan, murowany, klasycystyczny.

źródła:

1. Katalog Zabytków Sztuki w Polsce, T. VIII – woj. lubelskie, z. 6 – powiat hrubieszowski, Warszawa 1964

2. Zabytki powiatu hrubieszowskiego, opr. D. Grzymała, J. Wojtiuk, Hrubieszów 2011