klasztor
Budowę klasztoru (za pewne według projektu Józefa Pioli) przeprowadzono w latach 1701 - 1717. W 1799 skrzydło zachodnie wydzielono jako klauzuro we, pozostałe skrzydła były okresowo wynajmowane (mieścił się tu między innymi magazyn zbożowy, lazaret woj skowy, mieszkania prywatne, kaplica unicka). Od tego momentu wnętrze ulegało licznym przeróbkom. Od kasaty klasztoru w 1864 w skrzydle zachodnim mieściła się plebania parafii, która przejęła kościół. Po powrocie do Włodawy ojców paulinów (1993) i przejęciu przez nich całego budynku klasztornego (1999) przeprowadzono jego generalny remont i przywrócono pierwotny wygląd wnętrz.
Budynek klasztoru jest barokowy, frontem zwrócony na południe, pię trowy, częściowo podpiwniczony. Ma rzut zbliżony do kwadratu, z kwadratowym wirydarzem (pośrodku niego ogród parkowy) i czterema piętrowymi skrzydłami mieszkal nymi. Przy narożniku południowo-zachodnim jest piętrowy krużganek na rzu cie litery L, łączący klasztor z kościołem. Na osi skrzydła tylnego (północnego) jest prostokątny ryzalit ustępowy, niegdyś zwień czony kopulastym hełmem. Pod skrzydłem wschodnim znajdują się trzy obszer ne piwnice sklepione kolebkowo i kolebkowo-krzyżowo.
Na zewnątrz elewacja wschodnia (od strony skarpy nadbużańskiej) podparta jest trzema skośnymi skarpami. Analogiczna skarpa znajduje się od strony wirydarza, na osi skrzydła tylnego. Kondygnacje budynku oddzielone są wąskim gzymsem, gzyms wień czący jest wydatnie profilowany. Okna mają uszakowate obra mienia oraz wydatne, profilowane odcinki gzymsu powyżej. W elewacji południowej znajduje się otwór wejściowy w uszkowatym obramieniu z piaskowca, nad nim kamienna tablica upamięt niająca fundację klasztoru. Dachy są dwu spadowe, kryte dachówką.
Na pierwszej i drugiej kondygnacji jest jeden trakt po mieszczeń wzdłuż krużganku obiegającego wirydarz. Po remoncie wnętrza rozpoczętym w 1998 na parterze umieszczono furtę, refektarz, kancelarię parafialną, salę konferencyjną, pokoje gościnne, kuchnię, pralnię, sanitariaty. Na piętrze - poza częścią mieszkalną - salę rekreacyjną, bibliotekę, archiwum klasztorne i parafialne oraz chór zakonny. Do tego między innymi wymurowano na nowo sklepienia kolebkowe, kolebkowe z lunetami oraz krzyżowe na korytarzach, nad pokojami oraz refektarzem.
W przyziemiu skrzydła północnego znajduje się przejazdowa brama sklepiona kolebką krzyżową, wzmocniona arkadą pośrodku przejazdu. Z piętra krużganku do skrzydła zachodniego prowadzi drewniany, barokowy portal z płaskorzeźbą Veraikonu w zwieńczeniu.
