Gołąb

Niewielka wieś położona w powiecie puławskim, w gminie Puławy, leży nad Wisły między Puławami a Dęblinem, w Dolinie Środkowej Wisły.

          Pochodzenie jej nazwy nie jest do końca wyjaśnione. Dawniej brzmiała ona Gołębie, Gołambie lub Głambie. Być może nazwa ta pochodzi od nazwiska właścicieli, którymi byli Gołębie lub Gołębiewscy. Nie można też wykluczyć, że wzięła się od głębokich miejsc (głambi) sąsiadujących z brodami na Wiśle lub od dzikich gołębi, osiadłych na wysepkach rzeki.

           Pierwsze wzmianki o wsi pochodzą z 2. połowy XII wieku. Jej najcenniejsze zabytki związane są z parafią rzymskokatolicką pod wezwaniem św. Floriana i św. Katarzyny, ufundowaną przez księcia Kazimierza Sprawiedliwego. Proboszczami parafii byli między innymi: późniejszy biskup Jan Dantyszek i późniejszy kardynał Stanisław Hozjusz. Królewska wieś (aż do rozbiorów Polski) była świadkiem wielu wydarzeń historycznych. Podczas potopu szwedzkiego w 1656 roku pod Gołębiem miało miejsce starcie wojsk szwedzkich z oddziałami hetmana Stefana Czarnieckiego. W październiku 1672 roku szlachta polska zawiązała tu konfederację gołąbską w obronie króla Michała Korybuta Wiśniowieckiego (wydarzenie to uwiecznił w swoich pamiętnikach Jan Chryzostom Pasek). W 1716 roku we wsi skoncentrowano wojska Augusta II Mocnego po zawiązaniu konfederacji tarnogrodzkiej. W 1791 roku stacjonowały tu wojska narodowe. W 1920 roku nastąpiła koncentracja wojsk polskich pod wodzą marszałka Józefa Piłsudskiego i stąd wyruszyła kontrofensywa przeciw oddziałom sowieckim zagrażającym Warszawie.

                              opracowanie Irena Kowalczyk

Warto zobaczyć:

Manierystyczny, murowany z cegły, kościół św. Katarzyny i św. Floriana (1628 – 1636)

Domek loretański (1634 – 1638) - kopia kaplicy z Loreto z ceramicznymi rzeźbami proroków, ufundowana przez Jerzego Ossolińskiego

Figura Jana Nepomucena

Rezerwat biocenotyczny Piskory, rezerwat faunistyczny Czapliniec koło Gołębia oraz jezioro Nury

Drewniany dworzec kolejowy

Las Bonowski – tereny dawnej wsi Bonów wysiedlonej w 1936 roku pod budowę poligonu szkoły lotniczej w Dęblinie