Pozostałości murów obronnych w Kraśniku

          Pierwotnie miasto Kraśnik, położone przy wczesnośredniowiecznym szlaku z Krakowa do Lublina i na Ruś, otoczone było obwarowaniami a następnie murami, które wzniósł około 1465 (?) Jan z Rabsztyna Tęczyński

           Mury z kamienia i cegły, uszkodzone w czasie wojen szwedzkich, od końca XVIII wieku do 2. połowy XIX wieku stopniowo ulegały rozbiórce. Znajdowały się w nich dwie bramy: Sandomierska – zlikwidowana w 1. połowie XIX wieku i Lubelska, rozebrana w latach 1877 – 1878. Fragmenty murów zachowały się do tej pory w fundamentach, były odkrywane stopniowo w trakcie prac melioracyjno-drogowych.

                                                                           Opracowała Marta Goździk

Źródła:

Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. VIII, z. 9 – powiat kraśnicki, Warszawa 1961

M. Nasiadka, Powiat kraśnicki – leksykon krajoznawczy, Kraśnik 2010