Kaplica cmentarna pod wezwaniem św. Rocha na cmentarzu rzymskokatolickim w Białej Podlaskiej

           Znajdująca się na wprost głównego wejścia kaplica pod wezwaniem św. Rocha została wzniesiona w 1830 na miejscu wcześniejszej (tę uwzględniono na planie miasta z 1777 – była więc tam już, gdy zakładano cmentarz).

           Jest klasycystyczna, murowana z cegły i otynkowana, frontem zwrócona na południe. Rzut ma zbliżony do kwadratu. Elewację frontową zdobią dwie pary uproszczonych pilastrów na wspólnych cokołach. Pomiędzy nimi znajduje się otwór wejściowy zamknięty łukiem odcinkowym, powyżej daty 1830 i 1935. Pozostałe elewacje zwieńczone są uproszczonym belkowaniem, opięte na narożach pilastrami. Kaplicę nakrywa czterospadowy dach (kryty blachą), z czworoboczną latarnią o ściętych narożach.

           Wnętrze kaplicy jest eliptyczne, nakryte spłaszczoną kopułą z latarnią. Ołtarz pochodzi z okresu po 1830. Jest jednokondygnacyjny, jednoosiowy, w obramieniu z liści akantu z wolutami u dołu. Zamknięty łukiem nadwieszonym, pod którym znajduje się uskrzydlona główka anielska. W polu głównym ołtarza umieszczono współczesny mu obraz św. Rocha.

           W kaplicy znajduje się żeliwne epitafium Anny z Borkowskich Holewińskiej (zm. 1843). Na zewnątrz, nad wejściem – kamienne ks. Bartłomieja Radziszewskiego (zm. 1855). Na pozostałych elewacjach: żeliwne Franciszka Kowalewskiego (zm. 1870), marmurowe Ludwika Strzałkowskiego (zm. 1838) i kamienne, w formie sarkofagu Ignacego i Eleonory z Popławskich oraz Franciszki z Krasuskich Wodzińskiej (zm. 1849).

źródła:

S. Jadczak, Biała Podlaska – dzieje miasta jego zabytki, Lublin 1993

Katalog zabytków sztuki w Polsce, T. VIII, z. 2 – powiat Biała Podlaska, Warszawa 2006

R. Soszyński, Parafia św. Anny w Białej Podlaskiej, opr. W. Kononow, Biała Podlaska 2007