Kaplica pałacowa Popławskich w Łysołajach
W południowo-wschodniej części parku, ale już poza (obecnym) ogrodzeniem znajduje się kaplica pałacowa.
Powstała ona wraz z rozbudową parku, w stylu neoklasycystycznym. Jest murowana, na planie koła. Ma trzy, regularnie rozmieszczone, półkoliste wybrzuszenia absydalne: od wschodu, południa i północy. Od zachodu – prostokątny przedsionek z wejściem (metalowe, zdobione wrota, półkoliste w górnej części). Przedsionek wieńczy trójkątny szczyt. Kaplica nakryta jest kopułą z sygnaturką na szczycie i krzyżem. Dookoła budynku (jego głównej części) rozmieszczono symetrycznie pięć półkolistych, niewielkich okien. Poza tym jedyną dekorację elewacji stanowią gzymsy.
Wnętrze składa się z małego przedsionka i nawy. W nawie są trzy nisze, odpowiadające absydalnym wybrzuszeniom na zewnątrz. We wschodniej znajduje się skromny ołtarz (kaplica jest orientowana), w południowej - konfesjonał, a w północnej szafa ze sprzętem gospodarczym. Pomiędzy niszami ustawione są dębowe, zdobione ławki. W podziemiach kaplicy mieszczą się krypty grobowe rodziny Popławskich.
Kaplica została niedawno wyremontowana, służy jako świątynia filialna (Matki Boskiej Częstochowskiej) parafii w Biskupicach.
źródła:
Mieczysław Kseniak, Parki i ogrody dworskie w województwie lubelskim. Cz. 1 – Od Trawnik do Łęcznej wzdłuż Wieprza, Lublin 1981
Andrzej Łuczyński, Rezydencje magnackie i dwory szlacheckie Lubelszczyzny. Cz. 2. – Powiaty: bialski, lubartowski, łęczyński, parczewski, radzyński, włodawski, Dęblin 2010
Powiat Łęczyński. Monografia krajoznawcza, Łęczna 2006