Parafię w Krasieninie utworzono w 1460 roku.
Przez Jakuba Konińskiego herbu Rawa (z Kozłowa, obecnie Kozłówka) została uposażona w 3 łany miary lubelskiej, staw na końcu wsi, łąki pod lasem, karczmę, 2 zagrodników oraz 50 grzywien dziesięciny z ról folwarcznych w Jakubowicach i Krasieninie. Jednocześnie zobowiązał się, że własnym kosztem zbuduje kościół, plebanię, zakupi księgi i sprzęty liturgiczne. W latach 1470 - 1480 wzniósł drewniany kościół Św. Sebastiana. Później przy parafii powstał przytułek dla starców i kalek, w którym niekiedy przebywało 7 osób. Istniała również szkoła parafialna i biblioteka licząca w XVIII wieku kilkanaście dzieł (zachowane książki z polecenia biskupa Piotra Kałwy przekazano Bibliotece Seminarium Duchownego w Lublinie). W okresie reformacji, w drugiej połowie XVI wieku, ród Czernych założył tu zbór kalwiński.
Obecny kościół Narodzenia NMP i św. Sebastiana został wzniesiony w latach 1635-1653 z fundacji Marianny Czerny–Michałowskiej, wojskiej lubelskiej. Po zniszczeniu przez wojska szwedzkie, został wyremontowany i konsekrowany w 1745 przez biskupa M. Kunickiego, następnie był restaurowany w latach 1933 – 1936, przeprowadzono remont wnętrza (1966), elewacji (1974), wymieniono posadzkę (2009 – 2010).
Jest późnorenesansowy, orientowany, salowy, z niewyodrębnionym prezbiterium o trójbocznym zamknięciu. Do nawy od północy przylega zakrystia, nad nią skarbiec, od południa kaplica otwarta do nawy arkadą, od frontu wieża (1675 ?) z głównym wejściem w przyziemiu.
W kościele znajduje się 6 ołtarzy: w prezbiterium główny, drewniany na podmurowaniu barokowy, przedstawiający Matkę Bożą z Dzieciątkiem Jezus na lewej ręce oraz dwa ołtarze boczne wczesnobarokowe, z lewej strony obraz św. Antoniego, z prawej św. Sebastiana. W nawie po lewej stronie znajduje się ołtarz z obrazem św. Urszuli, po prawej stronie z obrazem św. Józefa – obydwa rokokowe. W kaplicy mieści się ołtarz rokokowy z obrazem błogosławionego ks. Władysława Gorala.
Rokokowe są też ambona i chrzcielnica. Na chórze muzycznym znajdują się ograny 6-głosowe.
Nawa i prezbiterium przekryte są sklepieniem kolebkowym z lunetami pokrytym dekoracją stiukową w stylu renesansu lubelskiego. W kruchcie sklepienie kolebkowo-krzyżowe, w kaplicy kopuła na żagielkach, w zakrystii kopuła płaska, w skarbcu sklepienie klasztorne.
Zachowała się marmurowa tablica fundacyjna kościoła z 1635 z herbami Abdank i Jasieńczyk – Poraj oraz epitafium z czarnego marmuru Marianny z Kowalskich Michałowskiej (zm. 1653)
Obok kościoła znajduje się drewniana dzwonnica (początek XX wieku) w stylu ludowym, wzniesiona w konstrukcji szkieletowej, oszalowana, nakryta daszkiem brogowym pod blachą, posiada 3 dzwony.
Cmentarz przykościelny otoczony jest murem (XIX – XX wiek), przy nim cztery kapliczki.