Kościół pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela w Dysie Historia

           Parafia w Dysie została erygowana w 1381 z fundacji Gabriela Górki, pierwotny kościół był drewniany. Obecny wzniesiono w 2. połowie XVI wieku.

           Około 1590, w czasie reformacji, został on sprofanowany przez Szamotulskich, dziedziców Dysu. W 1610 ponownie osadził w nim księdza katolickiego Dobrogost Szamotulski. Z jego fundacji także po 1610 kościół został przebudowany. Dostawiono wówczas prezbiterium (względnie jego półkoliste zamknięcie), wykonano podziały wieży i wnętrza, być może także sklepienia i dekorację stiukową. W 1714 staraniem Jadwigi Niemyskiej parafia została przekazana mansjonarzom lubelskim. W 1781 wykonano nowy hełm na wieży. Kościół był remontowany między innymi w 1899 i 1951 (wówczas odkryto późnorenesansową dekorację sztukatorską na sklepieniu loży oraz gotycki wątek murów u styku nawy i wieży). Kapitalny remont całości został zakończony w 1981 roku.