budynek folwarczny

Od północno-wschodniej strony klasztoru, na krawędzi skarpy nadbużańskiej usytuowany jest dawny budynek folwarczny, który według tradycji pełnił rolę klasztornej kuchni. Został wzniesiony około połowy XVIII wieku, w XIX wieku wydzierżawiony na unicką szkołę parafialną, po kasacie klasztoru w 1864 zamieniony na mieszkania. Obecnie znacznie zniszczony.

Jest on późnobarokowy, frontem zwrócony na północny zachód, parterowy, niepodpiwniczony. Ma rzut prostokąta, z piętrowymi (górna kondygnacja na wysokości dachu), kwadratowymi ryzalitami na osi, od frontu i tyłu. Na zewnątrz narożniki oraz elewacje boczne na parterze i piętrze ujęte są pilastrami. Narożniki ryzalitu tylnego na parterze wzmocnione skośnymi szkarpami, ściana czołowa otwarta szeroką, półkolistą arkadą. Okna i otwory wejściowe są prostokątne. Gzyms wieńczący jest wydatnie profilowany. Ryzality zwieńczone są drewnianymi, zaszalowanymi, trójkątnymi szczytami. Dach nad częściami parterowymi jest cztero-, nad pięterkami dwuspadowy, kryty blachą.

Wnętrze jest dwutraktowe. Pomieszczenia na parterze mają sklepienia kolebkowo-krzyżowe i kolebkowe z lunetami.