Kościół pod wezwaniem św. Stanisława BM i św. Marii Magdaleny w Dzierzkowicach
Parafia istniała tu już w 1326 (wówczas pod wezwaniem św. Mikołaja).
W XVIII wieku kościół spłonął. Obecny został wzniesiony w latach 1730 - 1748, konsekrowany w 1750 roku. Był on odnawiany w latach 1766 - 1781, w 1891 gruntownie restaurowany.
Jest orientowany, drewniany o konstrukcji zrębowej, oszalowany, wzmocniony lisicami w kształcie pilastrów z kapitelami.
Kościół parafialny w Dzierzkowicach
Nawa jest prostokątna, prezbiterium węższe, zamknięte trójbocznie. Przy nim od północy znajduje się zakrystia, od południa skarbczyk. Przy nawie od zachodu późniejsza kruchta. Trójkątny szczyt zachodni ujęty jest w dwie czworoboczne wieżyczki zwieńczone cebulastymi hełmami. Dachy są dwuspadowe, kryte blachą. Nad nawą wznosi się sześcioboczna wieżyczka na sygnaturkę zwieńczona również cebulastym hełmem.
Wewnątrz kościół nakryty jest stropem na jednym poziomie, w nawie wspartym na dwóch słupach z kompozytowymi głowicami. W kruchcie jest pozorne sklepienie kolebkowe. Łuk tęczy jest ozdobnie wygięty, polichromowany na niebiesko i złocony.
Chór muzyczny jest drewniany, nowy, wsparty na czterech starszych słupach. Organy są XX-wieczne.
Ołtarze są drewniane, polichromowane na niebiesko i złocone.
Ołtarz główny ma charakter późnobarokowy (XVIII wiek). Znajdują się w nim rzeźby św. Augustyna, św. Leona Wielkiego i aniołów, cztery płaskorzeźby - alegorie Śmierci, Czyśćca, Ciał Zmartwychwstałych i Sądu Ostatecznego oraz obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem z XVII wieku (?) w sukience ze srebrnej blachy (XVIII wiek). Na zasuwie jest obraz św. Stanisława BM (XVIII wiek) i św. Marii Magdaleny. Tabernakulum pochodzi z tego samego okresu.
Dwa ołtarze boczne są rokokowe (2. połowa XVIII wieku).
W lewym znajdują się rzeźby Matki Boskiej i niezidentyfikowanego świętego (św. Jan ?) oraz obraz św. Tekli w zwieńczeniu. W prawym rzeźby dwóch niezidentyfikowanych świętych.
Ambona jest rokokowa, z obrazem Chrystusa Dobrego Pasterza na zaplecku i czterech ewangelistów na korpusie.
Chrzcielnica rokokowa, z obrazem Chrztu Chrystusa z tego samego czasu. Na wyposażeniu są trzy feretrony, jeden z obrazami św. św. Franciszka i Tekli (XVIII/XIX wiek), dwa ludowe z obrazami Matki Boskiej z Dzieciątkiem i św. Józefa oraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem i Trójcy Św.
Wśród sprzętów liturgicznych jest monstrancja z XVIII wieku; późnorenesansowy kielich (około połowy XVII wieku) z zapewne późniejszą stopą; drugi z trójkątną stopą i datą 1770, fundacji Michała Guza; przeaplikowane welum ze sceną Zwiastowania (XVI - XVII wiek).
Przed kościołem stoi murowana dzwonnica-brama z 1880, kwadratowa, dwukondygnacyjna.
źródła
-
Katalog Zabytków Sztuki w Polsce, T. VIII – woj. lubelskie, z. 9 – pow. kraśnicki, Warszawa 1961
-
M. Nasiadka, Powiat kraśnicki. Leksykon krajoznawczy