Architektura

           Nieistniejący dziś pałac, frontem zwrócony na wschód, usytuowany był na skarpie otoczonej fosą oraz stawami i łąkami od północy i zachodu. Był murowany z kamienia i cegły, w kształcie czworoboku, z podwórzem pośrodku. Budynki mieszkalne, dwukondygnacyjne, na rzucie litery L, założone zostały na miejscu i z użyciem fundamentów (być może również częściowo murów) z XV - XVI wieku. Otaczały one podwórze od zachodu i północy, od południa i wschodu znajdował się mur. Skrzydło zachodnie miało trzy wieloboczne wieże na narożach. Jego elewację wschodnią stanowiła biegnąca również wzdłuż skrzydła północnego dwukondygnacyjna, arkadowa galeria zwieńczona attyką.

            Zachowana wieża ma rzut ośmioboku, jest dwukondygnacyjna. Na jej narożach są załamane pilastry: w dole jońskie, dźwigające uproszczone belkowanie z daszkiem okapowym, a w górze kompozytowe, z rozbudowanym belkowaniem z fryzem konsolkowym. W dolnej kondygnacji znajduje się strzelnica kluczowa oraz późniejsze otwory okienne. W górnej kondygnacji są arkadowe płyciny i wydłużone, zamknięte półkoliście okna. Wokół nich zachowało się cekinowe obramienie zwane ,,plecionką Firlejowską”, typowe dla renesansu lubelskiego. Dekoracja pokrywająca głowice pilastrów, konsolki i klucze arkad jest stylizowana, roślinno-wstęgowa. Dach jest namiotowy, ośmiopołaciowy.