Miasto położone na pograniczu Roztocza Zachodniego, południowego skraju Wyżyny Lubelskiej oraz Równiny Biłgorajskiej, nad rzeką Białą - dopływem Bukowej, siedziba władz powiatu i gminy miejsko-wiejskiej
Lokowane w 1640 roku na gruntach istniejącej od 1245 roku wsi Biała. Nadano mu pieczęć oraz prawo do 8 jarmarków rocznie. Przywileje, jakie otrzymał Janów Lubelski, oraz dogodne położenie sprzyjały rozwojowi rzemiosła i handlu. Wkrótce stał się on ważnym ośrodkiem sukienniczym, tkackim i browarniczym, a od 1867 roku – miastem powiatowym i siedzibą zarządu Ordynacji Zamojskiej. W końcu XIX wieku pojawiała się obecna nazwa miasta. Rozwój Janowa przerwały I i II wojna światowa. Zniszczony podczas bombardowania w 1939 roku, po wojnie został odbudowany i rozbudowany.
Warto zobaczyć:
Dawny zespół klasztorny dominikanów:
- barokowy kościół św. Jana Chrzciciela (XVII – XVIII wiek), przebudowany (początek XX wieku)
klasztor (1715–1720, przebudowany w roku 1774 i w XIX wieku)
dzwonnica-brama