Wieś położona w powiecie lubelskim, w gminie Jastków
W czasach Królestwa Polskiego (w latach 1815–1832) istniała gmina Tomaszowice.
Obecnie właścicielem pałacu i parku o łącznej powierzchni 6,09 ha jest Gmina Jastków.
Z dawnego majątku Ostromęckich, wydzielona jest działka o powierzchni 0,12 ha,
na której stoi nie używana już kaplica, odgrodzona od ulicy niskim ogrodzeniem.
Właścicielem tej części jest Kuria Biskupia w Lublinie.
W pałacu mieściła się szkoła podstawowa będąca zarządcą budynku i parku.
kalendarium:
1381 - wieś występuje po raz pierwszy jako Thomaszenicze
XVII wiek – wieś należy do Stanisława Borowskiego
1739 - właścicielką majątku jest Anna z Opolskich Kurdwanowska
pod koniec XVIII wieku - posiadłość przechodzi do rąk rodziny Dłuskich, herbu Nałęcz
1827 – wieś miała 25 domy, 167 mieszkańców. Folwark liczył 1304 mórg,
w tym grunty orne i ogrody 981, łąki 47, pastwiska 72,
las 163 (nie urządzony) i nieużytki 41 oraz jeden
budynek murowany i 22 drewniane, wiatrak
1854 - Anna Dłuska była fundatorką kaplicy pod wezwaniem św. Apostołów Piotra i Pawła
1863 - Anna Dłuska wybudowała nowy murowany pałac o cechach neoklasycystycznych,
z kolumnadą frontową
1880 - posiadłość przejmuje rodzina Grabowskich,
wieś ma 42 domy, 318 mieszkańców, pałac dziedziców i wiatrak
1885 – Jadwiga z Grabowskich Pieniążkowa zapisała dobra mężowi
1905-1945 – posiadłość należy do rodu Ostromęckich
1945 - nowe władze wypędziły z pałacu ostatnią właścicielkę -
Jadwigę Ostromęcką – Modzelewską, zasłużoną nauczycielkę szkoły w Tomaszowicach i w Sieprawicach
Warto zobaczyć:
Zespół pałacowy, 2 połowa XIX:
pałac
kaplica
park
ogrodzenie
Aleja lipowa z XVIII wieku.
Pałac - wybudowany został w 1863 roku przez Annę Dłuską w miejscu starego szlacheckiego dworu.
Był to murowany pałac o cechach neoklasycystycznych,
którego fronton zdobiły attykowe murki, neobarokowe wazony i balkon o dwóch kolumnach.
Widok pałacu z 1912 roku (przed budynkiem właściciel - Piotr Ostromęcki):
Widok obecny (2012 I):
Kaplica - fundatorką kaplicy była w 1854 roku Anna Dłuska,
ostatnia właścicielka majątku z rodu Dłuskich.
Pierwotnie kaplica mieściła się w jednym pomieszczeniu budynku,
który służył jako dworska oficyna, resztę budynku stanowiło mieszkanie ogrodnika.
Kaplica została w 1909 roku rozbudowana przez Piotra Ostromęckiego,
objęła wówczas 2/3 całości budynku.
Widok kaplicy z 1912 roku:
a tak kaplica wygląda aktualnie (2012 r.):
Widok parku z 1912 roku:
widok parku aktualnie (2012 r.):
Resztki ogrodzenia:
Kościół św. Apostołów Piotra i Pawła
Wybudowany w latach 1982–1987, obok kościoła znajduje się dzwonnica o konstrukcji stalowej, wykonana w 1975 roku.
