Cerkiew św. Trójcy w Tarnogrodzie
Pierwsza cerkiew w Tarnogrodzie, wtedy prawosławna, została wybudowana w 1567, później zamieniona na greckokatolicką
Obecną wzniesiono w latach 1870–1875 (P. Cynalewska – Kuczma podaje daty 1868–1872) ze środków rządowych. Budowane wtedy na Chełmszczyźnie świątynie unickie miały zbliżać grekokatolików do Cerkwi rosyjskiej, dlatego ich architektura zawierała wyraźne elementy wschodnie (zazwyczaj plan krzyża i wyraźnie wyodrębnione trzy części: przedsionek, nawa i pomieszczenie ołtarzowe). W 1875 cerkiew zamieniono na prawosławną.
Jest ona murowana, zbudowana na planie krzyża. Środkowa część krzyża jest wyższa, nakryta dachem namiotowym. Wieńczy go ośmioboczna sygnaturka z niewielką, cebulastą kopułką. Boczne ramiona krzyża mają dachy dwuspadowe. Pomieszczenie ołtarzowe zamknięte jest prosto. Z przedsionka wyrasta wieża – dzwonnica, w dolnej kondygnacji kwadratowa, w górnej ośmioboczna. Nakryta jest ona ośmiopołaciowym dachem zwieńczonym latarnią z cebulastą kopułką na szczycie. Elewacje zdobione są klasycystycznym detalem (pilastry, gzymsy, obramienia półkolistych otworów okiennych i drzwiowych).
Opracowała Marta Goździk
Źródła:
P. Cynalewska-Kuczma, Architektura cerkiewna Królestwa Polskiego narzędziem integracji z Imperium Rosyjskim, Poznań 2004
Katalog zabytków sztuki w Polsce, T. VIII, z. 3 – powiat biłgorajski, Warszawa 1960
Komentarze obsługiwane przez CComment