Cerkiew Świętej Trójcy w Szczepiatynie
Dawna cerkiew filialna greckokatolicka pod wezwaniem Świętej Trójcy
Poprzednia drewniana, została rozebrana w 1913 roku. Obecna wzniesiona została w latach 1912-1913, przejęta w roku 1947 na kościół rzymskokatolicki. Obecnie kościół filialny Świętej Trójcy parafii w Tarnoszynie. Cerkiew znajduje się na skraju wsi, jest murowana, wzniesiona na planie krzyża. W latach 1998-1999 ponownie otynkowana.
Wewnątrz zachowane wiele elementów wyposażenia z poprzedniej świątyni, pochodzących z końca XVIII i początku XIX wieku.
Zachowane zostały:
1. dwa ołtarzyki boczne z obrazami Serca Chrystusa i Trójcy Świętej
2. dolna strefa ze scenami z życia Marii i Chrystusa i z Ostatnią Wieczerzą pośrodku
3. środkowa strefa z sześcioma ikonami apostołów i ikoną Chrystusa na majestacie pośrodku
4. górna strefa złożona z sześciu ozdobnych kartuszy z przedstawieniami proroków i Boga Ojca pośrodku.
Ołtarzyki boczne:
1-2. o charakterze późnobarokowym wiek XIX, jeden z obrazem św. Michała Archanioła zapewne początek wieku XIX, drugi z ikoną Chrystusa może początek wieku XIX, malowane na desce;
3-4. z roku 1858, pokryte ornamentem rokokowym, jeden z obrazami św. Mikołaja biskupa i św. Michała Archanioła w szczycie, drugi Trójcy Świętej z półpostaciami Chrystusa i Matki Boskiej w górnych narożnikach oraz Matki Boskiej Dobrej Opieki w szczycie, obrazy współczesne ołtarzykom, malowane na desce.
Obraz św. Hieronima z datą 1797 rok. Monstrancja rokokowo-klasycystyczna, zapewne początek wieku XIX, z półpostacią Boga Ojca, pounicka. Puszka późnobarokowa wiek XVIII, z ażurowym koszyczkiem, z kaplicy rzymsko-katolickiej w Korczowie (dawny powiat zamojski). Kielich z datą 1764, fundacji Katarzyny Krawczyckiej, pounicki. Patena wiek XVIII.
Krzyże ołtarzowe:
1-2. o charakterze późnobarokowym wiek XVIII, cynowe
3. późnobarokowy koniec wieku XVIII, mosiężny
4. klasycystyczny początek wieku XIX
5. klasycystyczny początek wieku XIX z rytymi narzędziami Męki Pańskiej, cynowy
6. klasycystyczny 1. połowa wieku XIX, z plakietkami na których Matka Boska, św. Jan Ewangelista i św. Maria Magdalena.
Sześć lichtarzy późnobarokowych wiek XVIII—XIX, cynowych.
Obok świątyni drewniana trójkondygnacyjna dzwonnica wzniesiona w 1890 roku. Konstrukcji słupowo-ramowej, na drewnianych peckach. Kwadratowa, o uskokowo zwężających się trzech kondygnacjach, pomiędzy nimi gzymsy i daszki okapowe. Kondygnacja trzecia w górnej części otwarta z każdej strony trzema półkoliście zamkniętymi otworami dzwonowymi. Hełm kopulasty, z balasem na którym cebulka, zwieńczona żelaznym kutym krzyżem.
Źródła:
Katalog zabytków sztuki w Polsce. Z. 17, Tomaszów Lubelski i okolice, Warszawa 1982
Stanisław Kryciński, Zabytkowe cerkwie południowo-wschodniej Polski, Warszawa 2003
Grzegorz Rąkowski, Polska egzotyczna, część II, Pruszków 2002
